PGW Wody Polskie: stawki amortyzacyjne powinny być obniżane
Podczas aktualnej kampanii taryfowej, jak przyznaje branżowy weryfikator, szczególne rozbieżności interpretacyjne pomiędzy przedsiębiorstwami wodociągowo – kanalizacyjnymi a Wodami Polskimi występują w zagadnieniach dotyczących planowanej amortyzacji, podatku od nieruchomości i marży zysku.
Dzisiaj skupimy się na tym pierwszym zagadnieniu, to jest poziomie planowanej amortyzacji ujmowanej po stronie kosztów we wnioskach taryfowych.
„Wody Polskie stoją na stanowisku, że można obniżyć stawki amortyzacyjne” – mówiła podczas ubiegłotygodniowego weebinarium taryfowego zorganizowanego wspólnie przez Wodociągowiec.pl i naszego partnera, firmę CodiFive, Pani Agnieszka Zając, prawnik, ekspert do spraw taryf w Krajowym Zarządzie Gospodarki Wodnej – „Przedsiębiorstwa, owszem, często twierdzą, że nie ma takiej możliwości, jednak aktualne przepisy, zarówno podatkowe, jak również przepisy o rachunkowości taką możliwość dają. Stanowisko to niejednokrotnie było zajmowane w decyzjach organu I instancji. My na poziomie organu II instancji to stanowisko podtrzymujemy. Jak wspomniałam, zarówno przepisy podatkowe, jak i ustawa o rachunkowości pozwalają bowiem na zmiany stawek amortyzacyjnych, odpowiednio wydłużając okres amortyzacji środków trwałych.”
Na zdjęciu od lewej: Damian Simiński, Prezes Zarządu, jednoczesnie Redaktor Naczelny Wodociągowca.pl oraz Pani Agnieszka Zając - prawnik, ekspert ds taryf w Krajowym Zarządzie Gospodarki Wodnej.
Przy składaniu wniosków należy pamiętać o niezbędnych przychodach, o których mowa w rozporządzeniu wykonawczym do ustawy zaopatrzeniowej, tzw. rozporządzeniu taryfowym. Wodom Polskim chodzi o to, żeby przedsiębiorstwo wodociągowo – kanalizacyjne wydłużyło okres trwałości ekonomicznej użyteczności środka trwałego.
„W tym przypadku posługujemy się ustawą o rachunkowości. Przepisy te podkreślają jedynie ramy prowadzenia tej amortyzacji. Nie wyznaczają stawek tej amortyzacji, czy okresu jej prowadzenia. Chodzi o to, aby te stawki możliwie obniżyć, tak, aby to się końcowo nie przekładało na cenę świadczonych usług. Tutaj zawsze, przede wszystkim bierzemy pod uwagę ochronę odbiorców tych usług. Jest to nadrzędna zasada, która już wprowadza nas do całej ustawy zaopatrzeniowej, ale jest też o niej mowa w rozporządzeniu taryfowym.” – dodaje Pani Agnieszka Zając.
Przedsiębiorstwa wodociągowo – kanalizacyjne w zdecydowanej większości stoją jednak na stanowisku, iż zmiany stawek amortyzacyjnych, choć „ustawowo” są dozwolone, to jednak co do zasady zdarzać powinny się jak najrzadziej, a wręcz występować nie powinny w ogóle. Mają one bowiem po pierwsze odpowiadać ekonomicznej przydatności środka trwałego, a po drugie pokrywać nakłady inwestycyjne w dekapitalizujący się majątek. Ich obniżenie zatem w trakcie trwania okresu amortyzacji, przy zmniejszonej dodatkowo marży zysku, zdaniem przedsiębiorstw branżowych, w sposób bezpośredni może wpłynąć na możliwości odtworzeniowe majątku, a nawet płynność finansową poprzez brak pokrycia amortyzacją i zyskiem w kolejnym okresie taryfowym rat kapitałowych (nie stanowiących kosztów przedsiębiorstwa, co do zasady pokrywanych zyskiem i amortyzacją właśnie) kredytu lub leasingu.
Jak widać, przed obiema stronami postępowania jeszcze długa droga do ujednolicenia podejścia w zakresie interpretacji planowanych kosztów amortyzacji. Najważniejsze jednak, iż zaczynamy otwarcie o tym rozmawiać i to z udziałem przedstawicieli weryfikatora, co z pewnością jest kluczem do ostatecznego porozumienia, a wraz z nim jednolitego podejścia do planowanych we wnioskach taryfowych odpisów amortyzacyjnych przez przedsiębiorstwa wodociągowo kanalizacyjne i dyrektorów poszczególnych RZGW.
W kolejnych artykułach, które publikowali będziemy w tym tygodniu, szczegółowo opiszemy Państwu także stanowisko Wód Polskich zaprezentowane przez Panią Agnieszkę Zając, dotyczące ujmowania podatków lokalnych w kosztach taryfowych, stosowania uzasadnionej marży zysku, a także o procedurze składania i rozpatrywania wniosków taryfowych.
